Het is geen toeval dat het opvoeden met vallen en opstaan gaat, als kind maar ook in de rol van ouder. Het zijn ‘onze’ lessen van het leven. Kinderen kunnen heerlijk duidelijk zijn, confronteren en behoorlijk scherp uit de hoek komen. Een betere spiegel is er niet! Het is hartverscheurend als je kind huilt, pijn heeft, verdrietig of boos is. Dat geeft een machteloos en onzeker gevoel, het doet jezelf pijn op het ‘stuk verdriet’ dat onder deze noodkreet van je kind ligt.
En waarschijnlijk een ‘ verbinding’ heeft met je eigen jeugdjaren…?
Als dit binnen het gezin gebeurt is er al vaak geen overzicht meer. Emotie op emotie, oude patronen en gevoelens (kinderjaren) spelen op en zijn moeilijk te onderscheiden van elkaar. Begeef jij je (zit je vast) in een oud patroon? Heeft je kind, partner of jijzelf een fysiek probleem? Heb je al veel geprobeerd en helpt niets?
Een belangrijke en essentiële vraag: Hoe kunnen we de situatie begrijpen, verwerken en oplossen? Graag denk ik met je mee en werken we samen zodat je binnenkort weer een liefdevolle en gelukkige verbinding met jezelf en jouw gezin kunt ervaren.
Liefdevolle en Gelukkige groet,
odette 